Brama Wysoka jest pozostałością murów obronnych, którymi zostały otoczone Gryfice. Ze względu na położenie brama była również nazywana Kamieńską, Nowogardzką lub Szczecińską. W miejscu obecnej bramy już w 1300 roku stał pierwszy budynek o tym samym przeznaczeniu. Obecny zaczęto wznosić w XV wieku. Wysoka Brama jest jednym z trzech dawnych wjazdów do Gryfic. Swoją nazwę zawdzięcza wysokiej i smukłej sylwetce. Do XVII wieku brama była połączona zwodzonym mostem z barbakanem, umieszczonym na przedpolu.
Brama Wysoka jest budowlą trójkondygnacyjną wymurowaną na rzucie prostokąta z cegły w wątku wenedyjskim. Na skutek pożaru z 1658 roku budynek został obniżony do obecnie zachowanej wysokości. Mimo tego nazwa się utrzymała. Obniżony korpus nakrywa czterospadowy dach z sygnaturą. W późniejszym czasie otwory strzelnicze występujące pierwotnie na każdej kondygnacji zastąpiono szerszymi okienkami. Ostrołukowy otwór bramny nakrywa drewniany strop. Prowadnica kraty blokującej przejazd została umieszczona nietypowo – wewnątrz budynku bramy. W elewacji od strony miasta zwracają uwagę ceglany fryz oraz blendy. Przez cały okres swojej świetności brama pełniła nie tylko funkcję obronne, ale była także punktem poboru cła. Na przełomie XVIII i XIX wieku dostawiono do niej nawet domki poborców, które nie dotrwały do naszych czasów.
Obecnie w bramie ma swoją siedzibę Punkt Informacji Turystycznej oraz Muzeum i Galeria „Brama”. Na ekspozycji można zobaczyć zabytki związane z dziejami Gryfic. Są na niej dokumenty, przedmioty codziennego użytku, pamiątki, zbiory geologiczne i militaria.