Dom s.s. Boromeuszek "Stella Matutina"

Koniec XIX wieku to czas szybkiego rozwoju Międzyzdrojów, wraz z przypływem turystów i kuracjuszy wzrastała potrzeba rozwoju duszpasterstwa na tym terenie. Problem ten postanowił rozwiązać proboszcz ze Świnoujścia, ks. P. Volkel, któremu podlegały Międzyzdroje. Postanowił założyć w Międzyzdrojach dom kuracjusza, a którym byłyby odprawiane msze dla kuracjuszy. Zgodę na otwarcie swojej placówki w Międzyzdrojach otrzymały siostry Boromeuszki z Trzebnicy na Dolnym Śląsku. Siostry przybyły do kurortu w 1899 roku, a w 1901-1902 roku wybudowano tam hospicjum wraz z kaplicą. Fundusze pochodziły ze składek kuracjuszy. W późniejszym okresie dom przyjmował kuracjuszy i służył jako dom rekolekcyjny. Po II wojnie światowej siostry zostały pozbawione własności, dom udało się odzyskać w 1961 roku. 

Dom „Stella Matutina” wzniesiony jest na skarpie wzmocnionej murem oporowym. Swoją architekturą nawiązuje do kurortowej zabudowy z przełomu XIX/XX wieku. Bogaty jest w detale architektoniczne, m.in. w charakterystyczną wieżyczkę. Z pierwotnych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz zachowała się w większości stolarka okienna i drzwiowa, stolarka klatki schodowej, malarskie medaliony z wizerunkami świętych w kaplicy, secesyjne szafy wnękowe i oryginalny drewniany wieszak, piec kaflowy z dekoracją o motywach geometrycznych w pomieszczeniach mieszkalnych. Budynek w bardzo dobrym stanie.

Budynek połączony z domem „Stella Matutina”, dawniej „Villa Martha”, przy ul. Zdrojowej 5c, który siostry zakupiły w 1912 roku. Wtedy też został rozbudowany i połączony łącznikiem z domem głównym. Dawniej willa służyła osobom starszym i samotnym, obecnie mieszkają tam siostry zakonne.