Park zajmuje powierzchnię ok. 8 ha, został założony w stylu naturalistycznym w drugiej połowie XIX w. Ma kształt prostokąta. Zachowała się piękna aleja złożona z kilkudziesięciu okazów grabów pospolitych. Od strony północnej alei dzisiejszy właściciel zgromadził dawne urządzenia rolnicze, które turysta może również podziwiać spacerując traktem wiodącym niegdyś do dworu.
Dendroflora parku jest bogata, tworzy ją kilkanaście gatunków drzew. Gatunkami dominującymi są: buki pospolite, klony pospolite, dęby szypułkowe, jesiony wyniosłe. Licznie występuje świerk pospolity. Drzewostan tworzą również wierzby białe, wiązy polne i świerki kłujące. Warstwa krzewów jest tworzona przez takie gatunki jak: leszczyna pospolita, kruszyna pospolita, śnieguliczka biała, tawuła wierzbolistna. Przy zabudowaniach gospodarczych rośnie dąb szypułkowy odmiany stożkowatej. Park jest zadbany, czytelny jest układ wyznaczonych alejek. Szczególnie w pobliżu dawnego dworu, tuż za aleja grabową, można podziwiać wiosną masowo kwitnące wśród buków zawilce gajowe.
Obecnie park znajduje się w rękach dwóch właścicieli. Większa część parku (północna, południowa i wschodnia) należy do jednego właściciela, w rękach drugiego zlokalizowana jest praktycznie tylko dawna aleja grabowa. Turysta pragnący przejść tą aleją powinien uzgodnić wizytę z właścicielem parceli. Wejście na pozostałą część parku jest dostępne bez ograniczeń dla każdego.