Budynek mieszkalny przy ul. Jana Pawła II 11 został wzniesiony na przełomie XVIII i XIX wieku i przebudowany w latach 80. XX wieku. Budynek zaprojektowany na planie prostokąta o wymiarach 2110 na 1130 cm. Rzut budynku jest niemal dwukrotnie większy od typowych domów mieszkalnych w obrębie układu staromiejskiego w Mieszkowicach.
Obiekt został wybudowany na podstawie z kamienia łamanego w technice ryglowej. Wypełnienie ścian w większości stanowi cegła ceramiczna, całość otynkowana jest na gładko. Całkowita grubość ścian obwodowych wynosi ok. 50 cm.
Budynek jest dwukondygnacyjny zwieńczony dwuspadowym dachem, na każdej z kondygnacji wydzielone są trzy mieszkania. Obiekt jest częściowo podpiwniczony. Nie jest znany pierwszy właściciel budynku, ale wielkość domu oraz skład zabudowy gospodarczej i istnienie od początku XX wieku sklepu mięsnego sugerują, że była to zagroda rolniczo-przetwórcza z działalnością handlową.
W budynku odnajdziemy częściowo oryginalne elementy m.in. drewniane podłogi w pomieszczeniach mieszkalnych, drewniane schody w sieni, schody prowadzące na strych. Nie zachowała się natomiast oryginalna stolarka okienna, wymieniona została także w całości stolarka drzwiowa.
Obiekt zlokalizowany w staromiejskiej części Mieszkowic stanowi integralną część historycznej zabudowy. Budynek został wpisany na wojewódzką listę zabytków kwietniu 1998 roku.