Pierwszy dwór w tym miejscu stał już w XVII w. Został zbudowany przez rodzinę von Ramel. Wygląd pałacu uległ przekształceniu w czasie, gdy rezydował tu ród von Podewilsów. Dokonali oni zmian w bryle budowli. Pozostałości dawnego dworu są czytelne jedynie w murach obwodowych północnej części. Pod koniec XIX w. pałac został rozbudowany w kierunku południowym przez kolejnego właściciela. Pomimo licznych ingerencji w bryłę budynku dwór utrzymał siedemnastowieczny charakter.
Pałac wzniesiono w stylu barokowym. To piętrowy budynek z nieregularnym, dwutraktowym układem wnętrz. Fasada jest dwunastoosiowa, przedzielona pilastrami, na przemian na dwie i trzy osie. Pilastry oparto na dolnym i górnym gzymsie. Nad oknami znajduje się ciekawa dekoracja sztukatorska. Ponad drzwiami wejściowymi, umieszczonymi pośrodku budynku, pojawia się motyw ornamentowy z motywami małżowinowo-chrząstkowymi i muszlami. Po obu stronach widać girlandy z owocami granatu pośrodku oraz wiązką liści i kwiatów. Budynek pokryty jest dwuspadowym dachem. We wnętrzach nie zachowało się zabytkowe wyposażenie. Pozostał jedynie fragment klatki schodowej z dekoracją girlandową z XVII w.
Po II wojnie światowej pałac przechodził zmienne koleje losu. Znajdowały się tu m.in. biura Państwowego Gospodarstwa Rolnego, pomieszczenia mieszkalne, stołówka, przedszkole. Obecnie pałac z otaczającym go terenem pozostaje w rękach prywatnych. Właściciele doskonale dbają o obiekt. Budynek nie jest udostępniany do zwiedzania. Fasadę budynku bardzo dobrze widać spod bramy wjazdowej na teren pałacu lub z terenu przykościelnego, który sąsiaduje z pałacem.