Słubia

Słubia jest prawobrzeżnym dopływem Odry o długości 30,2 km. Wypływa z Jeziora Białęgi (pow. 28 ha) i kieruje się na zachód do Jeziora Narost. Dalej płynie na południowy zachód do Jeziora Morzycko i za Moryniem Dwór zmienia kierunek na południowy. Do Odry uchodzi na wysokości Starych Łysogórek. Większość terenu zlewni Słubi stanowią obszary zalesione. W środkowym biegu i przy ujściu przepływa przez niewielkie wzniesienia w terenie odkrytym. Rzeka ta nie przyjmuje żadnych znaczących dopływów. Dolina Słubi miejscami (np. w Lesie Mieszkowickim) jest głęboka, a jej strome zbocza przypominają charakterem górską rzekę. Tworzą się tam meandry i żwirowate płycizny. Na innych odcinkach brzegi są niskie i zabagnione, zwłaszcza w pobliżu jezior, przez które przepływa (m.in. jeziora Mierno, Witnickie, Witnickie Wielkie). Nadrzeczne drzewostany mają charakter puszczański. Głównie stanowią je łęgi, olsy i grądy. O czystości wody świadczy występowanie pstrąga potokowego i rzadkiego gatunku krasnorostu Hildebrandia rivularis. W korycie znaleźć można kolonie słodkowodnych gąbek i mszywiołów. Poza tym można odkryć żeremia bobrów i ślady ich innej działalności. Spośród ssaków żyją tu jeszcze między innymi wydry i tchórze. Dolina Słubi jest również dobrym siedliskiem dla płazów i gadów, na przykład dla kumaka nizinnego, grzebiuszki ziemnej, traszki grzebieniastej, żółwia błotnego, żmii zygzakowatej, rzekotki drzewnej, żaby śmieszki i żaby wodnej. Dodatkowo jest to teren żerowiskowy dla bielika, kani rudej i błotniaka stawowego i stanowi lęgowisko dla bąka, żurawia, zimorodka, derkacza, gąsiorka, a w lasach dla dzięcioła czarnego i średniego.

Niestety Słubia nie jest odpowiednią rzeką do spływu kajakowego. Wędkarze mogą jednak być mile zaskoczeni i poza pstrągiem, wyłowić mogą też minoga strumieniowego. Warto wybrać się na spacer lub przejażdżkę rowerową wzdłuż rzeki, w wielu miejscach są utwardzone bądź asfaltowe szosy. Na trasie znajdują się również miejsca do odpoczynku.