Pałac

Pierwsze wzmianki o Laskowie pochodzą z XIII wieku, kiedy to polski książę Henryk I Brodaty nadał wieś zakonowi cystersów z Kołbacza. Po rozwiązaniu zakonu przeszła ona we władanie rodu von Wedlów, a następnie w ręce kolejnych rodzin. Najprawdopodobniej ok. połowy XIV wieku wieś została podzielona na dwie części.

W 1842 roku, gdy właścicielem wsi został Gustaw Friedrich Otto von Prollius, sędzia okręgowy w Güstrow (Meklemburgia), rozpoczęto budowę eklektycznego pałacu. Powierzchnia pałacu wynosi 1223,7 m². Początkowo pałac był parterowym budynkiem krytym dachem naczółkowym. Z czasem ulegał kolejnym przebudowom, m. in. w 1898 roku dobudowano tarasy oraz dwie wieże z baniastymi hełmami, a w 1910 roku ryzalit. Po licznych przebudowach na przestrzeni lat obecnie budynek pałacu łączy w sobie wiele stylów, możemy dostrzec elementy neobarokowe, neogotycki oraz neorenesansowe. Jest to budowla jednokondygnacyjna, zbudowana na planie prostokąta o rozczłonkowanej bryle. Pośrodku fasady znajduje się szeroki ryzalit, poprzedzony niewielką przybudówką, całość budynku kryta jest dwuspadowym dachem z lukarnami. Wciąż w bryle widoczne są 2 wieże, na większej z nich znajduje się zegar słoneczny. W elewacji pałacu wyryte są daty budowy oraz kolejnych przebudów. Od strony drogi pałac oddzielony jest niewysokim kamiennym murkiem.

Po wojnie w pałacu i okolicznych zabudowaniach działał PGR. Obecnie znajduje się on w rękach prywatnego właściciela, który wyremontował obiekt. Można oglądać go z zewnątrz.

W otoczeniu pałacu znajdują się zabudowania folwarczne oraz park dworski. Park o charakterze romantycznym założony został ok. 1850 roku. Do dzisiaj zachował się pierwotny układ alei parkowych - od zachodu lipowa, od północy kasztanowcowa. W parku zachował się też bogaty starodrzew. Z gatunków rodzimych spotkamy tu cisy, dęby, graby, buki i jesiony. Natomiast z gatunków egzotycznych występują miłorząb dwuklapowy, dąb szypułkowy odmiana stożkowa i platan klonolistny. Park jest dostępny do zwiedzania.