Posiadający obecnie barokowo-klasycystyczny wygląd pałac ma zachowany główny budynek z centralnie umiejscowionym wejściem oraz jedno skrzydło. Budowla ma dwie kondygnacje i została nakryta ceramicznym, dwuspadowym dachem. Uwagę przykuwa ciekawie prezentujący się z alei dojazdowej fronton z gładkim portykiem.
W miejscu obecnego pałacu w XII wieku stał książęcy gród. W 1224 roku jego właścicielką stała się księżna Anastazja, która wstąpiła do zakonu norbertanek, przekazując mu posiadane przez siebie dobra. Od około 1285 roku budowle grodziska były przekształcane na potrzeby klasztoru. W XVI wieku, w związku z sekularyzacją zakonu majątek przejęli książęta pomorscy. W 1560 roku klasztor został przebudowany na zamek. W XVIII wieku renesansowa rezydencja została po raz kolejny przebudowana, tym razem w stylu barokowo-klasycystycznym. W XIX wieku jeden z ostatnich właścicieli – burmistrz Brummer – z braku środków na utrzymanie zdecydował się na wyburzenie części pałacu, nadając mu obecny kształt. W późniejszym czasie obiekt trafił pod zarząd Urzędu Ziemskiego, z przeznaczeniem na biura i mieszkania. Po pierwszej wojnie światowej w budynku pałacu mieściła się żeńska szkoła rolnicza. Po 1945 roku pałac pełnił różne funkcje. Od 1989 roku jest siedzibą Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury.