Park dworski

Park podworski w Kurowie zlokalizowany jest na zboczu doliny, na skarpie nadodrzańskiej we wschodniej części niegdyś istniejącego folwarku.  Jest to park z przełomu XIX i XX wieku, na terenie którego stał dwór, rozebrany po 1961 roku. Zabytkowy park urządzony został w założeniu krajobrazowym, znajdowały się w nim cenne i unikatowe drzewa, pośród których znaleźć można też te o charakterze pomnikowym. Nieopodal zabudowań, na skraju parku rośnie kilkusetletni dąb szypułkowy nazywany Dębem Zbójnickim. Drzewo to jest pomnikiem przyrody. Oprócz tego okazu podziwiać można tutaj przede wszystkim gatunki liściaste, takie jak: lipa, buk, jesion, olsza. U podnóża wzgórza rosną cisy i platany, a powyżej także kasztanowce i klony. Znajdujące się w parku kamienne fundamenty po niegdysiejszych zabudowaniach i resztki tablic nagrobnych z okolicznego cmentarza przykościelnego zarośnięte są trawą i płożącym się bluszczem. Park miejscami jest trudno dostępny, zwłaszcza latem, gdy bujna roślinność porasta jego powierzchnię. W ostatnim czasie park został poddany rewitalizacji. Na jego obszarze przeprowadzono prace pielęgnacyjne, które objęły ponad 200 drzew, teren uprzątnięto i wykarczowano dziko rosnące zarośla. Na teren parku można wejść od strony zabudowań, przy przystanku autobusowym, bądź od strony drogi nad brzegiem Kanału Kurowskiego.