Wzgórza Bukowe to specjalny obszar ochrony siedlisk o powierzchni 11971,2 ha. Obejmuje teren, cechujący się bardzo zróżnicowaną rzeźbą. Pasmo morenowych wzgórz z najwyższym punktem, górą Bukowiec, różnicami wysokości terenu do 100 m, poprzecinane jest dolinami i wąwozami. Zagłębienia terenu wypełnione są jeziorami i torfowiskami mszarnymi. Wzgórza stanowią lokalny dział wodny. Liczne strumienie odprowadzają wody na zewnątrz obszaru. Obszar ten porośnięty jest lasem, głównie buczyną, a w mniejszym stopniu występują tu łęgi jesionowo-olszowe i jesionowe, dąbrowy oraz olsy. Można też spotkać małe płaty brzezin bagiennych, lasów mieszanych z sosną i bory sosnowe. Z wielu względów lasy te zachowały swój naturalny charakter. Poza siedliskami leśnymi są tu tereny rolne (pola uprawne, użytki zielone i sady) oraz niewielkie naturalne zbiorniki wodne, mszary, murawy napiaskowe i kserotermicze oraz ciepłolubne zarośla. Tak zróżnicowane siedliska są miejscem życia wielu gatunków zwierząt. Wśród płazów spotkać można kumaka nizinnego i traszkę grzebieniastą. Żyje tu wiele ptaków związanych z wodami, takie jak gęś gęgawa, gągoł, zimorodek, bocian biały, czy bączek, a także związanych z lasami i terenami otwartymi, takie jak dzięcioł średni, muchołówka mała, gąsiorek i lerka. Obszar ten jest również siedliskiem, między innymi wydry oraz nietoperzy mopka, nocka Bechsteina i nocka dużego.
By poznać Wzgórza Bukowe najlepiej wybrać się na wycieczkę pieszą lub rowerową. Obszar ten poprzecinany jest bowiem wieloma szlakami turystycznymi. Warto zobaczyć Jezioro Szmaragdowe, powstałe w wyrobisku dawnej kopalni kredy i margla, Ogród Dendrologiczny w Glinnej, czy opactwo cystersów w Kołbaczu. Dla aktywnych można polecić pole golfowe w Binowie, ośrodki jazdy konnej w Kołówku i Binowie oraz spływ kajakowy rzeką Płonia.