Stare Czarnowo jest dużą wsią, należącą niegdyś do cystersów z Kołbacza. W środkowej części miejscowości pierwszy kościół wzniesiono najprawdopodobniej w XII w. Zniszczony pożarem w 1531 r. został zastąpiony przez kolejny. Obecny kształt świątyni jest wynikiem gruntownej przebudowy obiektu dokonanej w 1826 r. W czasie II wojny światowej kościół wykorzystywany był jako magazyn. W nawę wpuszczona jest drewniana wieża z zegarowymi tarczami. Obok świątyni ustawiono pomnik poświęcony zmarłym strażakom z Ochotniczej Straży Pożarnej w Starym Czarnowie oraz metalowy krzyż, upamiętniający jubileusz dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa. Parafię erygowano w 1951 r.
Przykościelna nekropolia została założona na powierzchni 0,64 ha, niegdyś w obrębie cmentarza chowano wiernych wyznania ewangelickiego. Niestety z historycznych elementów nie zachował się żaden. Nie ma muru, nagrobków czy płyt. Z istniejącego kiedyś starodrzewia zachowało się ok. 30%. Na terenie cmentarza odnajdziemy sześć lip, dąb, dwa orzechy i dwie grusze. Obwód pnia zachowanego dębu wynosi ok. 310 cm. Nekropolia w Starym Czarnowie została wpisana na wojewódzką listę zabytków w grudniu 2003 roku.