Kościół wzniesiony z cegły i kamienia polnego w XV w. W 1840 r. rozbudowany. W 1904 r. dobudowano wieżę w formach neobarokowych.
Kościół wzniesiony został w XIII/XIV w. W 1730 r. przeprowadzono gruntowny remont świątyni – otynkowano elewacje zewnętrzne, wybito nowe okna oraz ufundowano nowy ołtarz amonowy z dwiema korynckimi kolumnami w stylu barokowym, zwieńczony rzeźbionym orłem trzymającym w dziobie ośmioramienny krzyż maltański – godło Joannitów. Przed ołtarzem zawieszony był późnobarokowy anioł chrzcielny. Na ołtarzu stały dwa cynowe bogato zdobione barokowe świeczniki. W posiadaniu kościoła był kielich z 1691 r. i patena z 1779 r.
W 1840 r. nastąpiła generalna rozbudowa kościoła – w kierunku wschodnim dobudowano do budowli średniowiecznej część szerszą i dłuższą, ołtarz przesunięto pod ścianę zamykającą dobudowę, wewnątrz dobudowano empory boczne, wsparte na drewnianych kolumnach, zainstalowano posadzkę z płytek ceramicznych. Nowa część od zewnątrz otrzymała skromną elewację.
W 1904 r. od strony zach. dobudowano do najstarszej części kościoła wieżę o wysokości 25 m, na niej umieszczono zegar z czterema tarczami oraz trzy różnej wielkości dzwony odlane w 1905 r. przez Franza Schillinga z Apoldy. Obecnie na wieży pozostał tylko najmniejszy z dzwonów (o średnicy 63 cm). W wyniku działań wojennych w kwietniu 1945 r. kościół został nieznacznie uszkodzony; sprzęty i księgi kościelne zaginęły. W okresie powojennym zlikwidowano empory. W latach 60. XX w. odnowiono wnętrze kościoła, malarz Michał Lipko wykonał trzy malowidła ścienne, z których dwa nadal zdobią boczne ściany prezbiterium. Na przełomie 1975/76 r. przeprowadzono remont dachu wraz z podwyższeniem murów części zachodniej. Zmieniono orientację świątyni – przesunięto ołtarz do części zach. W 1982 r. zlikwidowano wejście od strony południowej tworząc w tak powstałej wnęce po malutkiej kruchcie ołtarzyk św. Józefa. Od strony wsch. dobudowano przedsionek – jest on obecnie głównym wejściem do świątyni. Okna po obu stronach ołtarza zamieniono na witraże. W 2000 r. przeprowadzono renowację starych tarcz i uruchomiono zegar z elektronicznym mechanizmem.
Poświęcony: 25 V 1947 r. Należy do Parafii pw. NMP Częstochowskiej w Czelinie.