Zbiór głazów narzutowych w Kołbaczu

Głazy narzutowe, znajdujące się w Kołbaczu, zostały zebrane z okolicznych pól. Związane było to głównie z działalnością Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego, powołanego do prowadzenia badań naukowych oraz chowu i hodowli bydła, trzody chlewnej i owiec. Wieloletni dyrektor tej instytucji, Władysław Mazurkiewicz, był również pasjonatem miejscowości Kołbacz. To z jego inicjatywy przetransportowano tu z Dębiny nad Jeziorem Miedwie największy głaz w zbiorze, czyli Miedwieński Kamień, zwany Czarcim Głazem. Eratyki są swego rodzaju pomnikami. Na kilku z nich umieszczone są pamiątkowe tablice. Dotyczą one ważnych wydarzeń z życia miejscowości i całego regionu.

Wspomniany Miedwieński Kamień w 1973 roku uświetnił obchody 800-lecia przybycia cystersów do Kołbacza. Jest to okazały czerwono-brunatny granit rapakiwi, pochodzący z Wysp Alandzkich na Morzu Bałtyckim. Ma obwód 9 m i wysokość 2,2 m. Waży ok. 40 ton. Został objęty ochroną jako pomnik przyrody. Inny eratyk, mający równie imponujące rozmiary (obwód 10,4 m, wysokość 1,55 m), uwiecznia powrót Pomorza Zachodniego do Macierzy. Tablicę umieszczono w 1985 roku, w 40. rocznicę tego wydarzenia. Jeden z mniejszych głazów ma zaś przytwierdzoną płytę z logo Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki. Została ona wykonana w 1987 roku, upamiętniając 20-lecie istnienia tej instytucji.

Będąc w Kołbaczu warto odszukać wszystkie głazy narzutowe. Większość znajduje się w pobliżu zabudowań opactwa cystersów oraz pałacu. Jest to więc okazja do poznania także ciekawych zabytków tej miejscowości.