Kościół został zbudowany w II poł. XIX w. z cegły, na planie wydłużonego prostokąta. Posadowiony jest na kamiennych fundamentach. Posiada wyodrębnione pięcioboczne prezbiterium, niewiele niższe od korpusu nawy. Wysoka wieża znajduje się od południowego zachodu, jest pięciokondygnacyjna, zakończona sześciobocznym hełmem. Pomiędzy prezbiterium a korpusem nawy od strony północnej mieści się niewielka zakrystia. Okna i drzwi są zakończone półokrągłym łukiem. Elewacje posiadają jednorodny wystrój architektoniczny, ujęte są w narożach lizenami, zakończone sterczynami, ozdobione delikatnym arkadowym fryzem, a następnie fryzem schodkowym.
Kościół posiada drewniany strop, widoczna jest więźba dachowa od strony nawy. Szeroka empora organowa ustawiona jest na czterech filarach. Wyposażenie kościoła z czasów jego budowy to ławki z dekoracyjnymi policzkami, empora organowa, prospekt organowy, chrzcielnica i drewniany krucyfiks. We wnętrzu kościoła zwracają również uwagę współczesne polichromie prezbiterium, łuku tęczowego i kruchty autorstwa Doroty Feicht.
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego to kościół parafialny należący do dekanatu w Darłowie.
Dawniej wokół kościoła istniał cmentarz. Ma on rodowód średniowieczny. Dopiero ok. 1900 r. założono w Słowinie nowy cmentarz, który mieścił się poza wsią. Przy kościele chowano jedynie honorowych obywateli oraz pastorów. Dziś na terenie przykościelnym utworzono lapidarium. Lapidarium składa się z części ekspozycyjnej oraz trzech kręgów z elementami nagrobków. Odsłonięto je w obecności lokalnych oficjeli w 2007 r. w ramach realizacji gminnego projektu "Znaki pamięci Ziemi Darłowskiej – śladami Wilhelma Grossa". Główny element lapidarium tworzy pomnik przedstawiający klęczącego żołnierza niemieckiego, upamiętniającego poległych w trakcie I wojny światowej autorstwa Wilhelma Grossa. Monument ten stoi obecnie w pobliżu swojego dawnego miejsca. Głowa żołnierza uległa zniszczeniu, co podkreśla wymowę rzeźby.
Turysta może zaznajomić się dokładnie z historią miejscowości, kościoła, utworzonego lapidarium oraz z twórczością Wilhelma Grossa czytając informacje zawarte na dużych tablicach ustawionych w pobliżu kościoła. Teren przykościelny jest zadbany, rosną tu stare drzewa. W pobliżu istnieje możliwość zaparkowania samochodu.