Kościół z II poł. XIX w., stojący na miejscu wcześniej średniowiecznej świątyni, o konstrukcji szkieletowej drewnianej z ceglanym wypełnieniem pól międzyryglowych. Wieża drewniana, odeskowana.
Cmentarz przykościelny przy obecnej ulicy Klonowej to najstarszy cmentarz ewangelicki w Płoni. Powstał prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku, w tym samym czasie, kiedy budowano tam kościół. W tamtych czasach powszechna była bowiem tradycja chowania zmarłych w pobliżu świątyni. Z początków istnienia nie zachowały się żadne pomniki, prawdopodobnie dla mieszkańców wsi nie były one stawiane w ogóle. Ważniejsze osoby spoczywały wewnątrz świątyni. W XIX wieku w Płoni powstało nowe miejsce pochówku, ale jeszcze przez jakiś czas użytkowano oba. Cmentarz przy Klonowej zamknięto dopiero w początkach XX wieku. Po II wojnie światowej teren uprzątnięto, posadzono drzewa, zasiano trawę. Zachowany został jednak pierwotny kamienny mur, który wskazuje granice dawnej nekropolii. W 1990 roku, cmentarz wraz z szachulcowym kościołem, zostały wpisane na listę szczecińskich zabytków.