Kościół filialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Stare Objezierze to duża wieś założona na - nieco zatartym dziś – planie owalnicy. Pierwsze wzmianki na temat miejscowości pochodzą z 1337 roku.

W południowej części Starego Objezierza odnajdziemy kościół wzniesiony z ciosów granitowych, dawna XIII-wieczna konstrukcja została rozebrana i odbudowana na początku XIX wieku. Bryła świątyni złożona jest z prostokątnego prezbiterium, salowej nawy oraz - szerszej niż nawa - wieży. W 1910 r. część zachodnia budowli została przebudowana w związku z budową nowej wieży, której górne kondygnacje wzniesiono z żółtej cegły maszynowej. Z okresu średniowiecza pozostawiono tylko dolną partię murów z szerokim ostrołukowym portalem trzykrotnie schodkowanym.

W środku świątyni zachowały się relikty dekoracji ścian z ok. 1600 r. w formie kratownicowych podziałów oraz pól wypełnionych reliefami i przedstawiającymi sceny Ukrzyżowania, główki aniołków i rozety. Wewnątrz zachował się również barkowy ołtarz ambonowy z początku XVIII w., z figurkami św. Jana Chrzciciela, Mojżesza i Zmartwychwstałego Chrystusa, wykonany przez Hattenkerella z Morynia.

Na terenie wokół kościoła zlokalizowany jest także XIII-wieczny, nieczynny już dziś, cmentarz. Nekropolia została założona na powierzchni 0,22 ha. Niestety, nie zachowały się żadne z historycznych nagrobków. Z zabytkowych elementów zobaczymy mur ogrodzeniowy, wybudowany przed XVII wiekiem o długości 180 metrów i dwie bramy pochodzące z tego samego okresu. Nie zachował się też starodrzew, który dawniej otaczał cmentarz. Cmentarz przykościelny w Starym Objezierzu został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 2014 roku.