Kościół z początku XX w. zbudowany dla miejscowej gminy ewangelickiej. Po wojnie został poświęcony 26.07.1946 roku i przejęty przez katolików, funkcjonuje jako kościół filialny św. Józefa należący do parafii św. Antoniego. Został zbudowany na planie prostokąta, z przybudowanymi: prezbiterium i kruchtą, również na planie prostokątów. Wystrój architektoniczny łączy w ciekawą kompozycję elementy neogotyckie i neoromańskie. Ściana szczytowa kruchty, ukształtowana została schodkowo, jest znacznie niższa od ściany szczytowej korpusu głównego, mieści w sobie drzwi głównego wejścia w skromnym portalu zdobnym blendą w kształcie triforium. W górnej części ściany szczytowej głównej części budynku widnieje, w centrum okrągłej blendy, okulus wypełniony witrażem w otoczeniu ceglanego trójliścia. Na wierzchołku tej ściany znajduje się sterczyna z arkadowym łukiem, zwieńczona metalowym, ażurowym krzyżem. Podobna schodkowa sterczyna zdobi przeciwległą ścianę szczytową do której przylega prezbiterium, na niej widnieje tynkowana blenda. Ściany boczne i narożniki oszkarpowane są dwustopniowymi przyporami, pomiędzy którymi znajdują się wysokie, łukowato zamknięte okna wypełnione witrażami. W ścianie zamykającej prezbiterium umieszczone zostało triforium w ostrołukowym portalu, zaś w ścianach bocznych widnieją okrągłe blendy. We wnętrzu ciekawe drewniane kolebkowe sklepienie, przechodzące w łukowe w prezbiterium. Chór muzyczny zachowany w prostej formie, wsparty na drewnianych słupach. Pozostały wystrój współczesny.
Na wyposażeniu kościoła znajduje się m.in. bogato dekorowany dzwon, odlewany w Szczecinie z 1817 r. Przy kościele warto zaś zwrócić uwagę na figurę Matki Boskiej umieszczoną na postumencie przedwojennego pomnika poświęconego w okresie międzywojennym ofiarom I wojny światowej.