Skalisty Jar Libberta, znany również jako Wąwóz Trzech Skałek oraz Barlineckie Bieszczady, to utworzony w 1995 roku rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni ponad 33 ha w całości znajdujący się na terenie Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego (jego północno zachodnie rubieże). Ponadto zawiera się on również w obszarze Dolina Płoni i Jezioro Miedwie w ramach programu Natura 2000. Współczesna nazwa tego rezerwatu pochodzi od nazwiska niemieckiego botanika, który badał ten obszar w latach 30 XX w.
Głównym celem ochrony w Skalistym Jarze jest jedyne na terenie całego Pomorza Zachodniego stanowisko skał wapiennych, piaskowców, głazów narzutowych oraz zlepieńców z czego te ostatnie, w formie kolumnowej, osiągają nawet 4 m wysokości.
Teren rezerwatu jest mocno falowany, poprzecinany wieloma jarami oraz wąwozami. Najwyższe wzniesienia znajdują się na wysokości nawet 115 m n.p.m.
Na terenie rezerwatu dominuje drzewostan dębowo-bukowy jak również łęg wiązowo-jesionowy.Poza tym warto wspomnieć o bogatej roślinności na poziomie runa leśnego - można tutaj spotkać m.in. obrazki plamiste, przylaszczkę pospolitą czy fijołka przedziwnego i marzankę wonną.
Jeśli zaś chodzi o zwierzęta to spotkać tutaj można m.in. ptaki: dzięcioły czarne i muchołówkę małą; płazy: ropuchę szarą i rzekotkę drzewną; gady: jaszczurkę zwinkę, padalca zwyczajnego.
Według legend w rezerwacie tym, w jego wąwozach i jarach, mieszkają wiedźmy i diabły, których aktywność widoczna jest dopiero po zmroku, kiedy to na skale Czarcia Kazalnica najstarszy rangą diabeł naucza pozostałe stwory jak zwodzić ludzkie dusze i siać w nich zamęt. Do dyspozycji tych legendarnych rezydentów rezerwatu wąwozów pozostaje Diabelska Brama oraz prowadzące do niej Diabelskie Schodki.
Rezerwat Skalisty Jar Libberta jest częścią oznakowanej trasy tematycznej "Parki, Drzewa, Lasy".
Ponadto w okolicy rezerwatu przebiega niebieski szlak turystyczny do Barlinka oraz czerwony barlinecki szlak rowerowy.