Kościół pw. św. Michała Archanioła

Kościół został zbudowany w latach 1912-1913 na miejscu poprzedniego, szachulcowego z 1801 roku. Jest to budynek o wyrazistej, prostej bryle nie nawiązujący do konkretnego stylu. Główny korpus na planie prostokąta z trójbocznie zamkniętym prezbiterium.

W ścianę boczną nawy wtopiona wieża zbudowana na planie zbliżonym do kwadratu. Do drugiej ściany dobudowana zakrystia przykryta spadzistym jednopołaciowym dachem. Korpus główny przykryty jest dachem dwuspadowym o lekko załamanych płaszczyznach. Szczyt oszalowany poziomo deskami, niewielkim, prostokątnym, czterokwaterowym zadaszonym oknem. W ścianie szczytowej poniżej oszalowania, po obu stronach wejścia głównego znajdują się dwa okulusy. Drzwi wejściowe drewniane zaopatrzone w okucia metalowe i zdobne zamki. Podmurówka z kamieni polnych szlifowanych, połączonych zaprawą wapienną, na narożach podwyższona o wysokość jednego kamienia. Wmurowane w ścianę kamienie tworzą pojedynczą oblamówkę do wysokości ¾ drzwi głównych. Nad drzwiami widnieje półkolista płycina imitująca tympanon. W korpus główny budynku częściowo wtopiona jest  trójkondygnacyjna wieża, w jej pierwszej kondygnacji znajduje się okno zamknięte łukowo, w drugiej kondygnacji okienka w kształcie wąskiego prostokąta. Te dwie niższe kondygnacje wieży zostały otynkowane, w kolorze jasnego, ciepłego beżu, podobnie jak i pozostałe ściany budynku. Trzecia kondygnacja okryta gontem bitumicznym w kształcie łuski, na każdej ze ścian znajduje się zamknięte od góry łukowo okno z żaluzją. Wieżę przykrywa dach hełmiasty czworoboczny, z którego wznosi się ostrosłupowy daszek na niewielkim podwyższeniu zwieńczony iglicą z metalową kulą i krzyżem. 

W kościele znajduje się późnobarokowy ołtarz z obrazem Najświętszej Marii Panny, rzeźba św. Michała z XVII w. oraz krucyfiks z XIX w.