Pierwsze wzmianki o Dębogórze pojawiają się w drugiej połowie XIV wieku. W tej założonej na planie owalnicy wsi odnajdziemy w centralnej części późnogotycki kościół.
Kamienno-ceglana świątynia została wzniesiona w latach 1683-1692 z kamieni narzutowych. Gruntownie przebudowany w XVII w. W 1680 r. zbudowano górną drewnianą część wieży o cechach barokowych. Kościół poświęcony 1946 r. Należy do Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Widuchowej.
Na terenie przykościelnym zlokalizowany jest XV-wieczny cmentarz. Nekropolia została założona na terenie 0,18 ha. Na terenie cmentarza chowane były osoby wyznania ewangelickiego. Nie zachowały się historyczne płyty nagrobne, ale jest jeden żeliwny krzyż bliźniąt Emmy i Otto Dorpahl z 1902 roku. Układ kwater jest nieczytelny. Cmentarz otoczony jest murem ogrodzeniowym wybudowanym przed XVII wiekiem o długości 150 metrów, w murze znajdują się trzy bramy z tego samego okresu. Cmentarz przykościelny w Dębogórze został wpisany na wojewódzką listę zabytków w listopadzie 1993 roku.
Ze starodrzewia zachowały się pojedyncze drzewa, w tym dwadzieścia jeden lip ze średnicą pnia ok. 60 cm, cztery klony i trzy wiązy.