Kapliczka przydrożna św. Jana Nepomucena

Kapliczka murowana, z czerwonej cegły łączonej jasną, wapienną spoiną. Wzniesiona na planie kwadratu jako jednokondygnacyjna na niewielkim, słabo zaznaczonym cokole. W górnej części ścian znajdują się płytkie wnęki zamknięte od góry łagodnym łukiem wyprofilowanym ceglaną opaską. Nisze mają charakter blend – ich płaskie ściany wewnętrzne, otynkowane na biało ładnie kontrastują z czerwienią cegieł. Trzy nisze pozostawiono puste, w jednej, zwróconej ku szosie  znajduje się figura św. Jana Nepomucena. Kapliczka przykryta jest czterospadzistym daszkiem namiotowym zwieńczonym metalowym, równoramiennym krzyżem. Daszek oddzielony jest od korpusu kapliczki niewielkim gzymsie podokapowym, tuż pod nim ściany kapliczki obiega fryz z ukośnie ustawionych cegieł. Patron kapliczki, św. Jan Nepomucen, żyjący w drugiej połowie XIV wieku w Pradze,  był prezbiterem, spowiednikiem Zofii Bawarskiej. Zgodnie z najpopularniejszą wersją właśnie odmowa ujawnienia tajemnicy spowiedzi Zofii jej mężowi – Wacławowi IV, królowi czeskiemu, który podejrzewał swą małżonkę o zdradę była przyczyną męczeńskiej śmierci Jana Nepomucena. Święty ten został patronem miasta Pragi oraz m. in.: jezuitów, spowiedników. Według tradycji ludowej św. Nepomucen  chroni  pola zarówno przed powodzią, jak i przed suszą. Dlatego jego figury, zwane nepomukami były bardzo często spotykane  we wsiach skrzyżowaniach dróg i na obrzeżach miejscowości.