Ogród Dendrologiczny im. Stefana Kownasa

Początki dzisiejszego ogrodu dendrologicznego sięgają 1868 roku, kiedy to otwarto w tym miejscu Cmentarz Niemierzyński. W 1905 r. cmentarz poszerzony został do dzisiejszych rozmiarów. Cały teren otoczony był ceglanym murem,  a przy ul. Niemierzyńskiej usytuowana była brama wejściowa, zaś od strony ul. Słowackiego znajdowała się kaplica cmentarna. Po drugiej wojnie światowej na cmentarzu, nazywanym wówczas Cmentarzem Majdańskim odbywały się pochówki polskich osadników, które zakończyły się wraz z zamknięciem nekropolii w roku 1950. W latach 1973-1974 teren został uprzątnięty, nagrobki usunięto przekształcając miejsce w park miejski, z uwagi na bogatą roślinność nazywany początkowo parkiem dendrologicznym, a obecnie ogrodem dendrologicznym. Widoczną pozostałością po dawnej funkcji parku są alejki zachowujące swój dawny, cmentarny układ, równe tarasy na stokach w miejscach gdzie dawniej stały nagrobki oraz murki wzdłuż ulic Słowackiego i Niemierzyńskiej, które wykonane zostały z płyt nagrobnych usuniętych podczas likwidacji cmentarza. Na terenie zajmującego 15,5 ha parku zarejestrowano 82 gatunki i odmiany drzew i krzewów, w tym jeden pomnik przyrody (jesion wyniosły z bluszczem). Oprócz tego rosną tu m. in. dęby szypułkowe i bezszypułkowe, cisy, topole czarne, lipy drobnolistne czy buki zwyczajne. Znajduje się tu również kilka głazów polodowcowych, z których największemu nadano imię Juliusza Słowackiego. Patronem parku jest prof. Stefan Kownas, dendrolog, zasłużony badacz przyrody, pierwszy kierownik katedry botaniki w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie.