Park dworski

W Brwicach odnajdziemy dwa parki krajobrazowe, oba są wpisane na listę zabytków. Pierwszy z nich znajduje się w północnej części na obszarze 15 ha. Obiekt został założony w XVIII wieku i niegdyś na jego terenie znajdował się pałac, który został rozebrany po 1945 roku.

Park ma charakter krajobrazowo-leśny, w jego północnej części znajdował się pałac, który stał na obszarze rozległej polany. Najciekawsze gatunki drzew zasiane były w południowej część parku, posadzone także zostały liczne krzewy, które pełniły funkcję dekoracyjną.

W parku można wyszczególnić dwie osie kompozycyjne – pierwszą był pałac, drugą polana widokowa przebiegająca od wschodniej ściany do zachodniej przez środek stawów. Droga przechodząca przez środek parku jest brukowana, pozostałe ścieżki są ziemne. Powierzchnia parku została po 1945 roku częściowo zmniejszona przez wycinkę drzew.

Park rozciąga się na zboczu wzniesienia, opadającego za budynkiem dworu. Pierwotny układ parku jest w miarę czytelny, jego obszar jest przecięty trzema ścieżkami. Na południu założenia odnajdziemy aleje grabowe. Główną osią kompozycyjną najprawdopodobniej była droga, która biegła wzdłuż wschodniej części parku, która łączyła część południową z dworem.

Obecnie wśród drzew na ternie parku odnajdziemy m.in. takie gatunki jak jesion wyniosły, klon jawor, klon zwyczajny, olsza czarna, orzech włoski, topola biała, wierzba biała, drzewa owocowe, lipa wielkolistna, kasztanowiec biały. W sumie na terenie parku jest ponad 20 gatunków drzew liściastych, 5 gatunków iglastych i ponad 10 gatunków krzewów. Ze względu na rozmiar na szczególną uwagę zasługują lipy o obwodzie pnia ponad 3 metrów i 4 metrów, kasztanowce o obwodzie ponad 3, 70 metrów i dęby o obwodzie prawie 4 metrów.

Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się w parku mamutowiec, którego obwód wynosi ponad 3,5 metra. Obecnie jest to największy, najgrubszy i najstarszy w Polsce mamutowiec - ma ok. 120 lat i 27 metrów wysokości. W sumie na terenie parku wyodrębniono dwadzieścia dwa gatunki drzew liściastych, sześć gatunków drzew iglastych i trzynaście gatunków krzewów i pnączy. Na terenie parku znajdują się drzewa o charakterze pomnikowym.

Obecnie park krajobrazowy jest zaniedbany. Obiekt został wpisany na wojewódzką listę zabytków w grudniu 1980 roku.