Park w Lipcach założono w w II połowie XIX w. w stylu krajobrazowym. Jego powierzchnia wynosi 8 ha. W kompozycji parku można wyróżnić swobodnie skomponowane skupiska drzew, polany oraz sad. Drzewostan parku liczy ponad 3000 sztuk i stanowią go drzewa rodzime oraz egzotyczne. Rosną tu: dąb szypułkowy, grab pospolity, olsza czarna, kasztanowiec, brzoza brodawkowata, świerk pospolity, modrzew europejski, buk, świerk srebrzysty, świerk Engelmana i jesion. Park pozostaje w swoich pierwotnych granicach, zatarły się natomiast aleje spacerowe. Po II wojnie światowej wybudowano tutaj ujęcie wody i budynek hydroforni. Park stanowi otoczenie dworu, który zachował się do dziś, wymaga jednak gruntownego remontu.
Teren jest dostępny, można po nim spacerować.