Kartno zostało założone na planie owalnicy, w XIII wieku wieś stała się własnością cystersów z Kołbacza.
W centralnej części wsi odnajdziemy wczesnogotycki kościół zbudowany z kwadr granitowych. Pochodzi z XIII w. Apsyda późniejsza, również średniowieczna. W XVIII w. postawiono obok drewnianą wieżę z barokowym hełmem, która została zniszczona w czasie II wojny światowej. Od 1945 r. nieużywany uległ dewastacji. Odbudowany z ruin w roku 1984. Kościół poświęcony 4 XI 1984 r. Należy do Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gardnie.
Przy świątyni znajduje się także pochodzący z XIII wieku cmentarz. Nekropolia została założona na powierzchni 0,21 ha. Na terenie cmentarza nie zachowały się żadne z historycznych płyt nagrobnych, ale przy murze, który został wzniesiony przed XVII wiekiem znajduje się grobowiec z drugiej połowy XIX wieku. Zabytkowy jest także wspomniany wcześniej mur ogrodzeniowy o długości 200 metrów i dwie bramy pochodzące z tego samego okresu. Układ cmentarza i podział na kwatery jest już nieczytelny. Cmentarz przykościelny w Kartnie został wpisany na wojewódzką listę zabytków w grudniu 2012 roku.
Na terenie nekropolii znajduje się ciekawy starodrzew, są to m.in. osiem lip, klon i trzy akacje. Średnica pnia lip wynosi ok. 60 cm. Drzewa rosną wzdłuż muru.