Park dworski

Park dworski w Karścinie powstał w II połowie XVIII w. W XIX w. przekształcono go na styl krajobrazowy z elementami romantycznymi. Zajmował on powierzchnię 5,2 ha, w tym 0,4 ha stanowiły wody. Został założony na potrzeby istniejącego obok dworku przebudowanego później na pałac. Dominowały tam świerki, buki czerwonolistne, jesiony zwisające oraz egzotyczne gatunki drzew. Dużą część terenu zajmowały polany trawiaste, w centrum których znajdowały się (jako solitery) pojedyncze interesujące okazy drzew i grupy drzew jednogatunkowych (altany grabowe). W kilku miejscach urządzono stawy. Po wojnie park zaczął ulegać zniszczeniu. Nie było dobrej woli użytkownika zespołu pałacowego, aby utrzymać piękno tego miejsca, wycięto egzotyczne gatunki drzew, takie jak: żywotniki, dęby stożkowe, lipy, daglezje, wejmutki. 

Obecnie park pozostaje w swych pierwotnych granicach, zachował się także jego główny układ. Niestety, ze względu na znaczne obniżenie stanu wód, stawy powysychały. Teren jest zaniedbany, jest częściowo dostępny do zwiedzania.

Park tworzył otoczenie dla klasycystycznego pałacu, który powstał na początku XIX wieku. Była to okazała budowla murowana, dwukondygnacyjna, z poddaszem. Dach pałacu był dwuspadowy, okna prostokątne z ozdobnymi gzymsami. Po II wojnie światowej pałac był siedzibą Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Obecnie jest własnością prywatną i popadł w ruinę.