Golice są dużą wsią założoną na planie owalnicy. W południowej części miejscowości odnajdziemy kościół z połowy XIII wieku i przylegający do świątyni cmentarz.
Kościół wzniesiono w II połowie XIII wieku. Zbudowany jest z kamienia polnego, na planie prostokąta przykryty dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Prezbiterium jest nieco węższe od nawy i ma kształt kwadratu. Pierwotnie świątynia posiadała wieżę, ale w wyniku pożaru w 1972 roku została zniszczona, a podczas odbudowy zrezygnowano z niej całkowicie. Okna także zmieniły swój pierwotny kształt, z wąskich, zakończonych ostołukowo otworów okiennych zrobiono okna o szerokich ościeżach ozdobione dekoracyjną opaską z tynku. Wnętrze świątyni jest skromnie wyposażone. Po północno-wschodniej stronie kościoła znajduje się kamień z tablicą informującą o mieszkańcach Golic poległych w czasie I wojny światowej. W 1956 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.
Przykościelna XIII-wieczna nekropolia została założona na powierzchni 0,21 ha. Na terenie odnajdziemy współczesne nagrobki wiernych wyznania rzymskokatolickiego – pierwotnie na cmentarzu chowano osoby wyznania ewangelickiego. Cmentarz otoczony jest murem ogrodzeniowym o długości 180 metrów z czterema bramami.
W obrębie cmentarza znajduje się także kilka ciekawych drzew – to pozostałość po bogatym niegdyś starodrzewie. Wśród roślinności takie gatunki jak jesion, akacja i wiąz. Cmentarz przykościelny w Golicach został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 2014 roku.