Ostoja Witnicko-Dębniańska

Ostoja Witnicko-Dębniańska zajmuje ogromny obszar 46993,07 ha. Północna część charakteryzuje się pagórkowatą rzeźbą terenu. Od pozostałego obszaru ostoi oddziela ją wał czołowomorenowy wyznaczający jednocześnie granicę ostatniego zlodowacenia. Na południe od niego rozciąga się Równina Gorzowska. 
Cała ostoja jest terenem charakteryzującym się bardzo wysokim stopniem zalesienia. Przeważają bory sosnowe, ale w dużych ilościach występują tu również buczyny, grądy oraz łęgi, które występują głównie w okolicach rzek i jezior. Jeśli chodzi o te pierwsze to obszar ostoi obejmuje cztery wododziały rzek Ruszycy, Słubi, Myśli oraz Witny. Warto wspomnieć również o rzece Bogdanka, dopływie Warty, która na odcinku znajdującym się na terenie ostoi ma charakter wartkiego potoku górskiego.
Warunki panujące w Ostoi Witnicko-Dębniańskiej sprzyjają również występowaniu torfowisk mszarnych oraz jeziorek dystroficznych i eutroficznych. Największymi jeziorami leżącymi na tym terenie są: Gogolice, jezioro Klasztorne, Morskie Oko, Warnickie, Zielin, Ostrowieckie, Postne, Wielkie, Czaple.
Wysoki stopień zalesienia oraz zróżnicowanie terenu i dobrze rozwinięta sieć hydrologiczna sprzyjają występowaniu wielu chronionych lub bardzo rzadkich gatunków zwierząt. Można tutaj spotkać m.in. zimorodki (m.in. w dolinie rzek Myśli, Kosy, Rurzycy i Witny), orliki krzykliwe (m.in. w okolicach jeziora Postne),  gęgawy (jedna z najważniejszych ostoi siedliskowych m.in. nad jeziorem Warnickim i Czaple). Ponadto występują tu również orliki, rybitwy czarne, bociany białe oraz czarne, błotniaki stawowe, dzięcioły średnie oraz czarne, żurawie i wiele, wiele innych.
Z pozostałych gatunków można tu również spotkać: wydry, żółwie błotne, traszki grzebieniaste oraz kumaki nizinne.