Budynek został zbudowany w XIX w., na planie prostokąta, wg projektu Ludwiga Braatza I. Świątynia jest neogotycka, pierwotnie pięcioprzęsłowa. Obecnie kościół ma trzy przęsła, od wschodu zamknięty jest pięciobocznym prezbiterium, nad którym znajduje się arkadowy szczyt z fryzem i sterczynami.
Do końca wojny w 1945 r. należał do starokatolickiej gminy Kościoła Katolicko-Apostolskiego. W 1959 r. został przekazany trzem wspólnotom: parafii Kościoła Polskokatolickiego, zborowi Kościoła Zielonoświątkowego oraz zborowi Kościoła Chrześcijan Baptystów. W 1984 r. dwa zachodnie przęsła kościoła zostały rozebrane z powodu złego stanu technicznego, a sam kościół został przekazany w całości Kościołowi Polskokatolickiemu.