Park dworski

Niedaleko drogi Chojna – Mieszkowice znajduję się zajmujący 15 ha założony na początku XVIII wieku park krajobrazowy. We wschodniej części parku znajduje się sad o powierzchni ok. 2 ha, otoczony starodrzewiem. Najwięcej najstarszych drzew występuje w części północno-zachodniej i na całej długości po stronie południowej. W centralnej części parku przeważają polany.

Park dworski ma charakter krajobrazowy. Na terenie parku niegdyś stał pałac, który został spalony podczas drugiej wojny światowej. Zachował się natomiast układ dróg w parku. Na terenie założenia występują także stawy. Park miał dwie osie kompozycyjne – pierwsza biegła od pałacu do ściany południowej, a druga ze wschodu na zachód.

Na terenie parku znajdują się takie gatunki roślin jak dąb szypułkowy, dąb czerwony, buk zwyczajny, wiąz polny, klon jednolistny, jesion wyniosły, robinia biała, wierzba biała, wierzba krucha, czeremcha zwyczajna, daglezja zielona, świerk pospolity, leszczyna pospolita i suchodrzew. W sumie na terenie parku wyodrębniono trzydzieści jeden gatunków drzew liściastych, siedem gatunków drzew iglastych, dziewiętnaście gatunków krzewów i trzy gatunki pnączy. W założeniu występuje wiele drzew o charakterze pomnikowym, m.in. platany o obwodzie pnia ok. 5 metrów, dąb o obwodzie ponad 4,30 metra i lipy o obwodzie pnia 3,5 metra. Prawdopodobnie najstarszy drzewostan liczy sobie ok. 200 lat.

Park dworski został wpisany na wojewódzką listę zabytków w marcu 2014 roku.