Pierwsze wzmianki o kościele, a właściwie przed wszystkim o miejscowym plebanie Pawle pochodzą z 1515 roku. W późniejszych zapiskach znajduje się informacja o naprawianiu kościoła przez mieszkańców wsi w roku 1640. Była to wówczas świątynia drewniana.
Co do czasu powstania obecnego kościoła istnieją pewne rozbieżności. Niektóre źródła podają, iż pochodzi on z XVII wieku, jednak zgodnie z kartą ewidencyjną zabytków architektury i budownictwa, powstał on w XVIII, na co wskazywałyby wymiary cegieł. Budynek ten był wielokrotnie przemurowywany, między innymi w XIX i XX, przy czym wyraźnie używano cegieł z rozbiórki starszych budowli, stąd też trudno jednoznacznie określić wiek kościoła, być może to właśnie siedemnastowieczny obiekt podlegał stałym remontom i uzupełnieniom, tak, że nie zostało wiele substancji budowlanej z czasów jego powstania. Wiadomo jednak, że stoi on na miejscu starego, drewnianego kościoła z XIV w.
Jest to budynek salowy, na planie prostokąta, wybudowany w formie domu mieszkalnego, z przybudowanymi również na planie prostokątów zakrystią z północy i kruchtą od zachodu. Ściany podłużne nawy i ściana kruchty zbudowane zostały w konstrukcji ryglowej, wypełnione cegłą. Ściany szczytowe nawy i kruchty wykonano (już w trakcie remontu w drugiej połowie XIX wieku) z wypalanej cegły. Podmurówka wykonana została z kamienia granitowego. Ściany jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku były nieotynkowane i konstrukcja ryglowa była wyraźnie widoczna. Wewnątrz posadzka została wykonana z kwadratowych ceramicznych płytek, układanych na glinie. Okna nawy są krosnowe pojedyncze, dzielone na cztery równe części. ołtarz główny z elementami w stylu barokowym. Wnętrze nawy jednoprzestrzenne z płaskim stropem wzmocnionym poprzecznymi belkami podtrzymywanymi przez cztery słupy zdobne rozetkami i palmetami. Cztery mniejsze słupy podpierają również emporę muzyczną, na która wiodą schody drabiniaste i osłania prosta balustrada zdobna płycinami, w części środkowej trzy z nich są ozdobnie wyprofilowane.
Kościół filialny pw. św. Jana Nepomucena w Rutwicy należy do obecnie parafii w Strącznie, do czasów utworzenia diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej należał do parafii w Nakielnie. W początkach XVI wieku prawdopodobnie był przez krótki czas kościołem parafialnym.