Kościół pw. Św. Trójcy

Pierwotnie w Wołowych Lasach była samodzielna parafia. W czasach reformacji istniejący tu kościół przejęli protestanci, katolicy odzyskali go w 1626 roku, ale dwa lata później, ze względu na małą ilość wiernych katolickich,  kościół utracił swe znaczenie stając się filią parafii w Człopie. W 1776 roku miejscowi ewangelicy stawiają nowy kościół na własne potrzeby. We wsi funkcjonują więc dwa kościoły. Kościół katolicki zostaje w przeważającej części strawiony przez pożar, ale szybko odbudowany (1832-1834 rok) w miejscu poprzedniej świątyni. Obecnie jest to kościół filialny parafii pw. Matki Bożej Bolesnej w Mielęcinie.

Kościół został zaprojektowany na planie prostokąta, trójbocznie zamkniętego  prezbiterium. Jest to budowla salowa, orientowana,  wzniesiony w konstrukcji drewnianej, zrębowej, polegającej na poziomym (wieńcowym) układaniu bali, łączonych w tej budowli na „jaskółczy ogon”, jedynie ściana zachodnia została wymurowana z cegieł i otynkowana. Od zachodu wbudowana wieża na rzucie kwadratu. Wieża ta sięga do kalenicy dachu nawy, jest oszalowana pionowo deskami i przykryta jest wysmukłym namiotowym dachem, zwieńczonym blaszaną chorągiewką z datą zakończenia budowy. W górnej części wieży w każdej ze ścian widoczne są pojedyncze okna zakryte drewnianymi żaluzjami. W bocznych ścianach nawy znajdują się po dwa niewielkich rozmiarów okna. Budynek nie wykazuje w zasadzie cech stylowych. Wnętrze jest proste, otynkowane, z płaskim stropem, z dwoma słupami podtrzymującymi belkę stropu nad prezbiterium i dwoma podpierającymi emporę muzyczną. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z przełomu XVIII/XIX w., zdobny elementami snycerskimi o cechach klasycystycznych i późnobarokowych z obrazem: „Trójca Święta”, ołtarz boczny z początku XVIII  wieku z siedemnastowiecznymi rzeźbami. W wieży dzwon spiżowy z XVII wieku, na dzwonnicy zaś dzwon stalowy z  1926 roku. Na starszym dzwonie widnieje napis SANCTA MARIA ORA PRO NOBIS. Dzwon stalowy pochodzi z kościoła ewangelickiego.