Obecny kościół, ze śladami z XVII w. (wewnątrz na jednej z belek stropu znajduje się data 1670), wybudowano w XIX w. z cegły, w stylu neoromańskim. Od strony zachodniej postawiona została na planie kwadratu czterokondygnacyjna wieża. Zwieńczona jest czterema wimpergami i ośmiobocznym spiczastym hełmem.
Nad wejściem do kościoła znajduje się drewniana empora chóru muzycznego, wsparta na słupach, pochodząca z XIX w. W drewnianym ołtarzu, w centralnym polu, umieszczona została figura Niepokalanej Maryi Panny. Na prawej ścianie bocznej umieszczone zostały obrazy ukazujące postać Chrystusa Pantokratora (malowidło pochodzi z ołtarza głównego) oraz Jezusa Miłosiernego. Na lewej ścianie bocznej wyeksponowany został obraz Matki Boskiej ukazanej w typie Hodegetrii. Maryja prawą dłonią wskazuje na posadowionego na jej lewym ramieniu Chrystusa, który unosi prawą dłoń w geście błogosławieństwa. W kościele znajduje się figura św. Jana Pawła II, trzymającego w dłoni ferulę (pastorał papieski), a także św. Antoniego Padewskiego, ukazanego w habicie franciszkańskim, z Dzieciątkiem Jezus na ręku i z chlebem w dłoni.
Kościół poświęcony 8 XII 1946 r.