Jednosektorowy schron bojowy z grupą wypadową

Jednosektorowy schron bojowy z grupą wypadową w Szczecinku został wybudowany w 1935 r. Odporny na uderzenia pociskami 150 mm. W przedniej części obiektu znajdowała się izba bojowa, w której za płytą pancerną tworzącą przednią ścianę umieszczono ciężki karabin maszynowy  MG 08/15. Obsługiwały go cztery osoby. Po otwarciu strzelnicy możliwe było prowadzenie ostrzału w zakresie 65 stopni. W pomieszczeniu przechowywano podręczny zapas amunicji, przyrządy do konserwacji broni, taśmowania naboi oraz zapasowe lufy. Druga izba była przeznaczona dla grupy wypadowej (12 żołnierzy), która miała wspierać załogę schronu. W obu pomieszczeniach były piecyki opalane brykietem. Ochronę przed gazami bojowymi zapewniały ręczne filtro - wentylatory. Bardzo ważną funkcję spełniał przedsionek. Poza dwoma wejściami głównymi w bocznej ścianie wykonano wyjście ewakuacyjne Naprzeciwko umieszczono szafę na zabrudzone i skażone mundury. Było miejsce na karabin maszynowy (MG 34 lub MG 42)  ze skrzynkami amunicyjnymi i granatnik. W przedsionku przechowywano także suchy klozet. Schron po zamknięciu był hermetyczny. Był to najpopularniejszy typ schronu na Wale Pomorskim.