We wschodniej części wsi znajdują się zabudowania pofolwarczne z bezstylowym dworem z drugiej połowy XIX wieku. Obiekt otoczony jest siedmioma hektarami parku krajobrazowego.
Trudno określić kiedy dokładnie założenie parkowe powstało, z całą pewnością istniało już na przełomie XIX i XX wieku. Obiekt w zachodniej części styka się z drogą Mętno – Chojna, w tej części znajduje się dwór. Park ma kształt nieregularnego wieloboku. Do północno-zachodniej części przylega teren pobliskiego kościoła. Z tej strony niegdyś znajdowało się główne wejście do parku.
Centralna część parku jest obniżona i nieco zabagniona, w tym miejscu dawniej znajdował się staw. Połudnowo-zachodnia część jest luźno zadrzewiona, tutaj też znajduje się spora polana. W południowej części znajduje się wieża widokowa o wysokości 25 metrów, w jej okolicy jest krótka aleja grabowa. Prawdopodobnie na terenie parku istniały oranżerie, które zostały zlikwidowane po drugiej wojnie światowej.
Wśród roślinności odnajdziemy takie gatunki jak dąb szypułkowy, jesion wyniosły, buk pospolity, grab pospolity, klon jednolistny, klon srebrzysty, kasztanowiec biały, robinia akacjowa, wierzba biała i jaśminowiec. W sumie na terenie parku wyodrębniono trzydzieści cztery gatunki drzew liściastych, pięć gatunków drzew iglastych, czternaście gatunków krzewów i jeden gatunek pnączy.
Park krajobrazowych w Stokach został wpisany na wojewódzką listę zabytków w listopadzie 1980 roku.