Park dworski

Lubiechów jest dużą wsią założoną na planie owalnicy, pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z drugiej połowy XIII wieku. We wsi, naprzeciwko kościoła odnajdziemy klasycystyczny pałac z przełomu XVIII i XIX wieku, który otoczony jest parkiem krajobrazowym o powierzchni 5,4 ha.

Ogród w stylu angielskim został założony na początku XIX wieku, pałac znajduje się pomiędzy dwoma dziedzińcami w południowej części założenia. Po północnej stronie położony był parter ogrodowy z klombem kwiatowym. W centralnej części parku znajdowała się polana z podłużnym stawem, w zachodnia część zajęta jest przez luźno nasadzone drzewa, które są uzupełnione aleją lipową. Teren ogrodu otoczmy był murem. Po zachodniej stronie stawu, w najstarszej części parku wybudowano altanę według projektu Schinkla, znanego architekta niemieckiego. Altana także została wzniesiona w północno-wschodniej części założenia. Po północnej stronie jednego z dziedzińców zlokalizowany był warzywnik i sad.

Na terenie parku odnajdziemy takie gatunki jak cis pospolity, świerk pospolity, żywotnik zachodni, dąb szypułkowy, grab pospolity, dereń świdwa, klon jawor, lipa drobnolistna, miłorząb dwuklapowy, robinia akacjowa, topola drżąca, wiśnia pospolita i śliwa. W sumie na terenie parku wyodrębniono prawie trzydzieści gatunków drzew liściastych, siedem gatunków drzew i krzewów iglastych i czternaście gatunków krzewów liściastych. Na szczególną uwagę zasługuje grab pospolity o obwodzie pnia ponad 3 metrów, klon jawor o obwodzie pnia prawie 3 metrów, wiąz o obwodzie pnia wynoszącym prawie 5 metrów, topola biała o obwodzie ponad 4 metrów i modrzew europejski o obwodzie prawie 3 metrów.

Park krajobrazowy w Lubiechowie Górnym został wpisany na wojewódzką listę zabytków w październiku 1997 roku.