Wieś została założona na planie owalnicy, w centralnej części znajdował się zbudowany z ciosów granitowych w drugiej połowie XIII wieku kościół na planie prostokąta, salowy, z wieżą. Świątynię rozebrano i ponownie odbudowano w latach 1892 – 1902. Z pierwotnej budowli zachował się tylko granitowy portal wewnętrzny południowej kruchty trzykrotnie schodkowy oraz z ościeżami profilowanymi motywem półwałka i wklęski ozdobionej guzkami. W kościele do 1945 r. znajdował się piękny późnogotycki ołtarz wykonany w latach 1520–1530 (obecnie w katedrze św. Jakuba w Szczecinie).
Na terenie przykościelnym znajduje się założony w połowie XIV wieku dawny cmentarz ewangelicki. Nekropolia zajmuje przestrzeń 0,22 ha. Na terenie cmentarza nie zachował się żaden historyczny nagrobek. Z zabytkowych elementów warto wymienić mur ogrodzeniowy o długości 200 metrów, który został wybudowany przed XVII wiekiem i jedną bramę z tego samego okresu.
Na terenie nekropolii ze starodrzewia zachowały się tylko dwie lipy, kasztanowiec, dwa jesiony i modrzew. Drzewa obsadzone są wzdłuż muru. Cmentarz w Nowym Objezierzu został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 2014 roku.