Kościół został wzniesiony w XIII wieku, prezentuje styl romański. Zbudowany jest z kostki granitowej, na planie prostokąta, posiada wyodrębnione prezbiterium z osobnym dwupołaciowym dachem. W części południowej zachował się niski, piękny portal z archiwoltą. W części północnej świątyni widoczne są zamurowane romańskie okna i okazały portal wejściowy. W części wschodniej również dobrze zachowały się ślady okien romańskich.
We wnętrzu świątyni warto zwrócić uwagę na: XVIII-wieczny ołtarz znajdujący się w centralnej części prezbiterium, ołtarz zdobi płaskorzeźba przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę; emporę pochodząca z XVIII lub początku XIX wieku; barokowe epitafium umieszczone w południowej ścianie prezbiterium. Na uwagę zasługuje także dzwon z 1890 roku znajdujący się w drewnianej, wolno stojącej dzwonnicy. Funkcję dzwonnicy pełni drewniana konstrukcja wolno stojąca z zadaszeniem.
Poświęcony 1 IX 1946 r.