Jezioro Szczucze

Jezioro Szczucze jest pochodzenia polodowcowego. Ma charakter rynnowy i położone jest w górnej części rynny rzeki Niemicy, która płynie dalej na północ w kierunku Jeziora Okonie. Na przesmyku między jeziorami wznosi się Wieża Zamkowa, część dawnego zamku biskupów kamieńskich. Lustro wody znajduje się na wysokości 7,8 m n.p.m., zaś powierzchnia akwenu wynosi 35,76 ha. Głębokość maksymalna to 8,7 m. Akwen ten można zaliczyć do jezior sandaczowych. Oznacza to, że ma ubogą roślinność podwodną, a brzegi są kamieniste, żwirowe lub piaszczyste. W wodach zaś żyją między innymi sandacze, leszcze, szczupaki, ale brakuje linów. Linia brzegowa jest dość wyrównana. W północno-wschodniej części zorganizowano plażę z kąpieliskiem miejskim. Zalesione są brzegi zachodnie i południowe. Z jeziorem Szczucze graniczy zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Las Golczewski". Strome wzgórze z wielogatunkowym drzewostanem może pochwalić się około 140-letnimi sosnami. Występują tam też liczne źródliska i potoki, wypływające z urwiska.

Jezioro pełni funkcję rekreacyjną. Wędkarze mogą korzystać z pomostów i brać udział w zawodach, organizowanych na tym akwenie. Na wspomnianej plaży znajduje się zjeżdżalnia wodna oraz wypożyczalnia sprzętu wodnego. Dla wypoczywających utworzono promenadę, chodniki, a także wiaty z ławostołami. Znajduje się tu także mały amfiteatr i podświetlane fontanny. Spacerując wokół jeziora warto wypatrywać pomnika żabki w koronie na kuli ziemskiej. Związana jest z nią legenda, jakoby w czasie epidemii, panującej w Golczewie, żabka miała wskazać źródełko ze "zdrową" wodą. Dzięki temu mieszkańcy się uratowali i wierzą, że woda ze źródełka ma moc uzdrawiającą. Prawda jest bardziej prozaiczna. W 1910 roku architekt Otto Walter z Berlina (syn pastora z Golczewa) został poproszony o zaprojektowanie pomnika żabki, symbolu miasta. Żabkę w koronie, siedzącą na kuli ziemskiej ustawiono w pobliżu dawnego zamku, przy niewielkim źródełku. Gdy w 1974 roku przebudowywano drogę, zasypano źródełko, a pomnik przeniesiono na plażę. Pod miejscem, gdzie stał pomnik znajdował się zamknięty w butelce akt, opisujący ideę budowy żabki.