Kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego jest świątynią rzymskokatolicką, jedną z najstarszych w powiecie białogardzkim. Kościół należy do dekanatu Białogard. Budowla ma charakter eklektyczny, późnogotycki. Została wybudowana w 1572 r., w 1834 r. była gruntownie przebudowana. Kościół jest zbudowany z cegły, na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, z prostokątnym prezbiterium. Dach kościoła wieńczy wieża trójkondygnacyjna kwadratowa z cegły o ośmiokątnym hełmie, pochodząca z 1572 r.

Wnętrze kościoła jest zabytkowe. Nawa główna wybudowana została w 1750 r., a ołtarz główny w roku 1731. Ołtarz główny wykonano z drewna z obrazem przedstawiającym Chrystusa i Samarytankę. W kościele znajduje się strop belkowy, dawniej zdobiony malowanym ornamentem roślinnym. Na chórze znajdują się zabytkowe rzeźby z XV w. przedstawiające świętych. Zabytkowa jest także drewniana rzeźbiona ambona wykonana w 1657 r. Drewniana chrzcielnica o sześciobocznej czaszy pochodzi z XVIII w. W kościele znajdują się trzy epitafia piaskowcowe z marmurowymi tablicami. Do zabytkowego wnętrza zalicza się także renesansowa płyta nagrobna z 1845 r., wykonana z piaskowca, która przedstawia rycerza Worpensona z mieczem w zbroi i hełmie. Przy kościele znajdował się dawniej cmentarz ewangelicki (obecnie nieczynny) oraz stara plebania.