Jezioro Sitno

Jezioro Sitno ma powierzchnię zwierciadła wody ok. 74 ha, położone jest na wysokości 69,1 m n.p.m. i w najgłębszym miejscu mierzy 7 m. Przez jezioro przepływa rzeka Płociczna, tutaj swój początek miał Kanał Sicieński, wiodący wzdłuż doliny rzeki. Jest to typowe jezioro polodowcowe, o stromych brzegach, które porastają szuwary trzcinowe. W północnej części jezioro porastają rzadkie w okolicznych akwenach wodnych płaty tataraku i  szuwary mannowe. Dno Sitna jest porośnięte obfitą roślinnością podwodną w postaci moczarek, wywłóczników czy rdestnic. W zachodnim krańcu jeziora, taflę bujnie porastają zbiorowiska grążela żółtego, a w miejscu, gdzie wpływa Płociczna, zachowały się dobrze płaty bagiennych olsów i atrakcyjne dla ptaków piaszczyste łachy. Północne i południowe brzegi jeziora są porośnięte przez łęgi olszowe. Sitno jest stosunkowo płytkim jeziorem o stabilnym poziomie wód, mieszanych przez wiatr aż do dna, przez co jezioro jest żyzne. Skutkuje to niską przejrzystością tafli, sięgającą do maksymalnie 1,2 m. W obszarze zbiornika można spotkać wiele gniazd perkoza. W jeziorze występuje wiele gatunków ryb takich jak: okonie, ukleje, leszcze, węgorze, szczupaki, liny czy leszcze, a także troć jeziorowa

Na wschodnim brzegu położone są rozległe i atrakcyjne krajoznawczo tzw. Północne Łąki. Nad brzegiem jeziora, od strony lasu można też spotkać cztery pomnikowe dęby. Na północnym brzegu można znaleźć pozostałości po dawnej wsi Sitno, w pobliżu której biegnie brukowana Droga Krępska, z poziomu której roztaczają się malownicze widoki na jezioro. Przy tej drodze znajduje się śródleśny parking, w okolicy którego rośnie sosna formy kołnierzykowatej – formy rzadkiej, o korowinie odstającej dachówkowato. W bliskim położeniu jeziora, na południu, znajduje się rezerwat przyrody Sicienko.