Kościół wiejski w Brohm

Kościół w Brohm jest budowlą halową z wciętym prostokątnym chórem w starannie wykonanym murze z kamienia polnego z końca XIII wieku. Na wschodnim szczycie chóru znajduje się ślepy, artykulacyjny szczyt w ceglanej oprawie. Do północnej części prezbiterium przylega sklepiona kolebkowo zakrystia. Do budynku prowadzi ostrołukowy portal schodkowy od zachodu i południa. Po południowej stronie chóru znajduje się drugi, mniejszy portal dla księdza. Portale na południu mają profilowane imposty i inkrustowane rysunki. Na ścianie prezbiterium znajduje się grupa trzech okien w parawanach. Pozostałe okna zostały prawdopodobnie powiększone w XV wieku. Choć spiczaste łuki na portalach i oknach oraz czas powstania sugerują stylistyczne przyporządkowanie budynku do okresu gotyckiego, można to traktować jedynie jako przybliżoną kategoryzację dla tego typu wiejsko-archaicznych budowli. Bramka dla księdza na chórze W 1716 roku kościół otrzymał przysłupową wieżę z dachem namiotowym, która w 1949 roku została zredukowana do dzwonnicy. Około 1716 roku przebudowano w stylu barokowym również wnętrze budynku. W chórze założono stiukowe sklepienie lustrzane z dekoracją bandelwerkową i postaciami alegorycznymi oraz malowidło sufitowe z aniołami i okiem Bożym nad iluzjonistycznie malowaną balustradą, w nawie zaś drewniane sklepienie kolebkowe z przedstawieniem Wniebowstąpienia Chrystusa.