Barokowy kompleks ogrodowy w dzielnicy mieszkalnej Neustrelitz powstał w latach 1726–1732, a kilka lat później został przebudowany na wzór Wersalu. Rozszerzenie do angielskiego ogrodu krajobrazowego miało miejsce w połowie XIX wieku według planów poczdamskiego dyrektora ogrodnictwa Petera Josepha Lenné. W zadbanym ogrodzie zamkowym liczne fontanny, figurki, kopie antycznych rzeźb i ozdobnych wazonów opowiadają o kulturze i sztuce ogrodowej 18. oraz XIX wiek. Zwieńczeniem barokowej osi środkowej jest wzniesiona w 1821 roku przez Friedricha Wilhelma Buttela świątynia podnoszenia. W ogrodzie zamkowym znajduje się sala pamięci w stylu klasycystycznym poświęcona pruskiej królowej Ludwice, w której znajduje się kopia drugiego posągu grobowego Rauchsa z białego marmuru Carrara. Urodzona w Mecklenburg-Strelitz księżniczka zmarła w 1810 roku podczas wizyty u swojego ojca, księcia Karola von Mecklenburg-Strelitz, w Hohenzieritz. Inne ważne budowle w zespole ogrodów pałacowych od czasu zniszczenia pałacu rezydencyjnego w 1945 roku to neogotycki kościół pałacowy i klasycystyczna oranżeria. Przez ogród pałacowy prowadzi wiele pięknych ścieżek spacerowych, takich jak Aleja Bogów z kopiami starożytnych bóstw i alegorycznych postaci, które są urocze o każdej porze roku.
Latem na festiwalach w ogrodzie zamkowym można podziwiać popularne operetkowe plenery Teatru Neustrelitzer.