Od razu został przebudowany i wyposażony w stylu barokowym (ołtarz i ambona). Na początku lat 80-tych XX wieku wnętrze kościoła przeszło kolejne zmiany: dobudowano kościół zimowy i odsłonięto szachulcową konstrukcję nawy. Wieża (49 metrów wysokości, 214 stopni) jest dostępna, a z platformy widokowej roztacza się piękny widok na miasto Ribnitz i jego okolice. Przy dobrej widoczności wieże Rostocku można zobaczyć gołym okiem. W miesiącach letnich regularnie odbywają się koncerty organowe i wystawy.
Budowa trójnawowego kościoła halowego rozpoczęła się w okresie założenia miasta. Pozostałości późnoromańskiej dekoracji architektonicznej pierwszego kościoła zachowały się w postaci okrągłego fryzu po zachodniej stronie nawy oraz w sparowanych oknach lancetowych.
Późniejsze przebudowy i rozbudowy w różnych stylach architektonicznych kształtują wizerunek kościoła. Wielki pożar miasta w 1759 r. zniszczył sklepienia i średniowieczne wnętrze, a także 100-metrową wieżę. Pod kierownictwem nadwornego architekta Ludwigslust Johanna Joachima Buscha, dach i wnętrze kościoła zostały przeprojektowane w stylu barokowym. Nawa główna otrzymała drewniany półokrągły korpus na ceglanych podporach z muru pruskiego, a nawy boczne płaski drewniany dach. Latarnia wieży została dodana dopiero w latach 1841/43 według projektu Georga Adolpha Demmlera. Po 1980 r. wnętrze ponownie przebudowano, dodając kościół zimowy i pomieszczenia parafialne. W 1994 roku uruchomiono organy z warsztatu drezdeńskiego budowniczego organów Jehmlicha. Obecnie, oprócz nabożeństw i wydarzeń społecznych, regularnie odbywają się koncerty, wystawy i wycieczki z przewodnikiem. Wieża (49 metrów wysokości, 214 stopni) jest dostępna, a z platformy widokowej roztacza się piękny widok na miasto Ribnitz i jego okolice. Przy dobrej widoczności wieże w Rostocku można zobaczyć gołym okiem.