Kościół filialny pw. św. Wawrzyńca w Nakielnie należy obecnie do parafii pw. św. Anny w Strącznie. Zbudowany został w 1880 r., i w tym samym roku również miało miejsce poświęcenie budynku.
Jest to budowla w stylu neogotyckim z czerwonej cegły, nietynkowana. Ściany nawy otrzymały ceglane lizeny, dzielące je na pięć odcinków, trzy środkowe z nich mają wysokie pojedyncze okna. Okna te są zamknięte u góry łukami, u dołu podkreślone parapetami Do korpusu nawowego przylega wieża na planie zbliżonym do kwadratu. W ścianie szczytowej po obu stronach wieży znajdują się symetrycznie rozmieszczona dwa okienka nawiązujące kształtem do okien w ścianach bocznych. W ścianie frontowej wieży umieszczono portal wejścia głównego, z drewnianymi dwuskrzydłowymi drzwiami i półkolistym nadświetlem. Nad portalem wejściowym znajduje się przeszklony, podzielony na cztery kwatery okulus, w drugiej kondygnacji wieży widniej również okulus a pod nim okno w formie podobnej do pozostałych okien. W najwyższej części wieży widnieją dwa okna a nad nimi, centralnie krzyż wyprofilowany wgłębnie w ceglanej ścianie. W obu bocznych ścianach wieży w środkowej kondygnacji znajduje się okulus i blenda wgłębna ceglana. Najwyższa kondygnacja ma w bocznych ścianach po dwa okna łukowato zamknięte z góry. Wszystkie okna tej kondygnacji zamknięte są drewnianymi żaluzjami. Wieża przykryta dachem w kształcie ostrosłupa, zwieńczonym kulą z metalowym krzyżem. Naroża nawy głównej i wieży opatrzone są lizenami, przedłużającymi się ponad pokrycie dachowe w sterczyny zakończone niewielkimi, metalowymi krzyżami. Cały budynek opasany jest wieńczącym gzymsem z delikatnym fryzem.
Zabytkowy wystrój wnętrza kościoła tworzą między innymi neorenesansowy krzyż z połowy XIX wieku.
Kościół w swej obecnej postaci został posadowiony prawdopodobnie na miejscu pierwszego w tej miejscowości kościoła, ufundowanego w XIII w. przez joannitów z Czaplinka. Pierwsze wzmianki o kościele w Nakielnie pochodzą z 1349 roku, był on wówczas kościołem filialnym parafii w Drahimku. W XV wieku rodzina Wedel – Tuczyńskich ufundowała tu nowy kościół, który w okresie reformacji został przejęty przez protestantów. Katolicy odzyskali go w 1628 roku. W tym czasie była to samodzielna parafia, jednak w 1641 roku nakielski kościół został włączony do parafii Tuczno. Budynek uległ z latami zniszczeniom, więc w 1730 roku ówczesny właściciel wsi nazwiskiem Małachowski wybudował nową świątynię, tym razem w konstrukcji szachulcowej. W 1738 roku kościół odzyskał status parafialny, ale 21 września 1985 roku siedziba parafii została przeniesiona do Strączna.