Park powstał w II połowie XIX w. Wówczas właścicielem majątku był ród von Blumenthal. Do parku doprowadza aleja z kasztanowców zwyczajnych. W części północnej parku znajduje się pałac, który stanowi oś całego założenia. Od strony południowej budynku zlokalizowana jest polana widokowa, wokół której wyznaczone są dróżki parkowe. Za polaną mieści się starodrzew liściasty z niewielką domieszką drzew iglastych. Podobny układ drzewostanu jest i w części zachodniej, gdzie park stopniowo przechodzi w las. Przy pałacu rośnie okazały żywotnik zachodni. Od strony wschodniej znajduje się szpaler grabowy.
W parku gatunkami dominującymi są drzewa rodzimego pochodzenia. Można zobaczyć tu głównie następujące gatunki drzew: dęby szypułkowe, buki pospolite, graby pospolite, świerki pospolite. Występują też daglezje zielone, jodła pospolita, klon pospolity. Do parku można również dojść od strony kościoła i dawnego cmentarza ewangelickiego piękną aleją dębową. Układ ścieżek w parku jest bardzo dobrze zachowany.