Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Częstochowskiej

Kościół został wzniesiony w II. poł. XIII w., w okresie przejściowym pomiędzy stylem romańskim i gotyckim. Jest to świątynia salowa, posadowiona na rzucie prostokąta, zbudowana z kadr granitowych. Od zachodu korpus kościoła zamyka masywna wieża. Jej dolna część ma szerokość nawy i została wzniesiona z regularnych kwadr granitowych w pierwszej fazie budowlanej. Drewniana górna część i hełm zostały dobudowane w XIX wieku. Od wschodu korpus zamyka półkolista apsyda dobudowana do pierwotnego prostokątnego prezbiterium. 

W samym wnętrzu kościoła na uwagę zasługują gotyckie malowidła z okresu budowy świątyni. Na emporze organowej zachowały się relikty instrumentu zbudowanego przez wybitnego brandenburskiego organmistrza Joachima Wagnera.

W centralnej części wsi, przy kościele parafialnym odnajdziemy nieczynny już dziś cmentarz przykościelny. Nekropolia została założona w XIII wieku na terenie 0,31 ha. Niestety z terenu cmentarza usunięto nagrobki, zachował się natomiast mur ogrodzeniowy o długości 200 metrów i dwie bramy wejściowe.

Bogaty jest także starodrzew znajdujący się na terenie nekropolii. Wśród drzew odnajdziemy takie gatunki jak lipa, jesion i sosnę wejmutkę. Największa średnica drzewa wynosi 60 cm. Drzewa zasadzone są wzdłuż muru cmentarnego. Na terenie nekropolii byli chowani wierni wyznania ewangelickiego. Obok cmentarza odnajdziemy także zabytkową kaplicę pogrzebową i kościół z pierwszej połowy XIV wieku z drewnianą wieżą i malowidłami z okresu budowy świątyni.

Cmentarz został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 2014 roku.