Drawieński Park Narodowy został utworzony w 1990 roku. Jego powierzchnia wynosi 11 531,95 ha, z czego 1391,62 ha podlega ścisłej ochronie. Swoim kształtem przypomina literę V, gdyż obejmuje doliny dwóch rzek: Drawy i jej dopływu – Płocicznej. Głównym celem ochrony jest zachowanie ekosystemów wodno-leśnych wraz z licznymi gatunkami grzybów, roślin i zwierząt.
Park obejmuje młodoglacjalny krajobraz, na którym przeważają sandry. Są to rozległe, płaskie stożki napływowe zbudowane przede wszystkim ze żwirów i piasków pochodzących z topnienia lądolodu. Przecina ten teren także ciąg jezior rynnowych oraz głębokie wcięcia dolin rzecznych.
Ponad 80% powierzchni Parku stanowią lasy. Przeważają bory sosnowe, będące pozostałością po prowadzonej niegdyś gospodarce leśnej. Zachowało się jednak wciąż wiele stanowisk cennych przyrodniczo buczyn, grądów, olsów, łęgów oraz borów i brzezin bagiennych. Średni wiek lasów wynosi ok. 120 lat, ale w niektórych miejscach spotkać można okazy o wiele starsze, 300-450 -letnie.
Charakterystycznymi elementami przyrody tego terenu są ekosystemy wodne. Główne osie Parku tworzą rzeki Drawa i jej dopływ Płociczna. Ponadto przepływają przez ten obszar mniejsze rzeki: Słopica, Korytnica, Runica, Cieszynka, Moczel i Sucha. Występuje tu wiele jezior śródleśnych, wśród nich największe to Ostrowiec, najgłębsze to jezioro Dubie, najczystsze to jezioro Pecnik Duży, a przyrodniczo najciekawsze jest jezioro Czarne. Poza rzekami i jeziorami znajdują się tu także torfowiska, źródliska i śródleśne łąki.
Na obszarze Drawieńskiego Parku Narodowego zaobserwowano blisko 900 gatunków roślin naczyniowych, prawie 150 gatunków drzew i krzewów i ponad 200 różnych zespołów roślinnych. To bogactwo sprawia, że jest to jeden z najciekawszych botanicznie regionów w północno-zachodniej Polsce. Najcenniejszymi gatunkami występującymi w Parku są storczyk – lipennik Loesela, chemadafne północna oraz turzyca ptasie-łapki. Warto zwrócić uwagę również na starodrzew bukowo-dębowy w Rezerwacie Radęcin. Niektóre okazy osiągają wiek ponad 400 lat. Spotkać można tu także bardzo rzadkie gatunki mszaków, torfowców oraz chronione gatunki grzybów, np. ozorek dębowy, lakownica żółtawa, soplówka bukowa i smardz jadalny.
Również fauna wyróżnia ten Park. Występuje tu ponad 200 gatunków kręgowców, z czego najliczniejszą grupę stanowią ptaki. Zaobserwować tu można między innymi gągoła, tracz nurogęś, bielika, trzmielojada, błotniaka stawowego, puchacza, sóweczkę, włochatkę, perkoza dwuczubego, perkozka, łabędzia niemego, słonkę, samotnika, i pliszkę górską. Na wyspie jeziora Ostrowieckiego żyje zaś kolonia kormoranów.
W rzekach występuje wiele gatunków ryb, w tym gatunków rzadkich w skali kraju, jak np. pstrąg potokowy, lipień, strzebla potokowa i głowacz białopłetwy. Dodatkowo do Drawy i Płocicznej wsiedla się łososie, których rodzima populacja wyginęła w latach 80-tych XX wieku. W jeziorach zaś spotkać można okazy coraz rzadszych gatunków – troci jeziornej, sielawy i siei.
Na obszarach podmokłych żyją płazy, głównie żaby trawne, żaby wodne, traszki zwyczajne, czy ropuchy szare. Spośród gadów żyjących na terenie Parku warto wymienić zaskrońca, jaszczurkę zwinkę, jaszczurkę żyworódkę i padalca.
Drawieński Park Narodowy jest siedliskiem dla wielu gatunków ssaków, między innymi jeleni, saren, dzików, lisów i zająców. Nie trudno przeoczyć ślady działalności bobrów, choć trudniej jest zobaczyć same zwierzęta. Niełatwo też zaobserwować wydrę, która jest symbolem Parku i znajduje się w jego herbie. W lasach Puszczy Drawskiej żyje również wataha wilków.
Na tym obszarze występuje liczna populacja bezkręgowców (ponad 800 gatunków). Wśród nich jest wiele gatunków rzadkich lub nawet unikatowych, między innymi zatoczek łamliwy, pachnica dębowa, iglica mała i czerwończyk nieparek.
Teren Parku podzielono na 7 obwodów ochronnych:
- Dębina - powierzchnia: 2149,91 ha - siedziba: Drawno
- Knieja - powierzchnia: 2007,29 ha - siedziba: Międzybór
- Ostrowiec - powierzchnia: 1488,46 ha - siedziba: Ostrowite
- Kamienna - powierzchnia: 1499, 82 ha - siedziba: Mostniki
- Pustelnia - powierzchnia: 1534,81 ha - siedziba: Pustelnia
- Sitno - powierzchnia: 1586,93 ha - siedziba Pustelnia
- Szuwary - powierzchnia 943,83 ha - siedziba: Pustelnia.
Taki podział ułatwia administrowanie i kontrolowanie czynnościami związanymi z ochroną przyrody. Prace związane z tym koordynuje w każdym obwodzie wyznaczony do tego odpowiedni konserwator przyrody.
Dodatkowo utworzono 12 obszarów ochrony ścisłej, które są najcenniejsze pod względem przyrodniczym. W terenie są one oznakowane niebieskimi opaskami na drzewach granicznych lub specjalnie ustawionymi słupkami. Są to: Przełom Drawy, Święta Hala, Moczele – Żeleźnica, Rynna Moczelska, Runica, Głodne Jeziorka, Sicienko, Wydrowe Łęgi, Pustelnik, Wyspy i półwyspy jeziora Ostrowieckiego, Dolina Płocicznej i Jezioro Czarne. Dodatkowo teren Parku stanowi część specjalnego obszaru siedlisk Uroczyska Puszczy Drawskiej oraz obszaru specjalnej ochrony ptaków Lasy Puszczy nad Drawą.
Poza walorami przyrodniczymi Park posiada duże walory kulturowe. Zachowały się tu dawne układy osadnicze, zabudowania wsi i osad leśnych lub ich pozostałości, drogi brukowe oraz historyczne trakty i mosty. Na rzekach zaś są pozostałości dawnych młynów, hut szkła oraz bindugi. Działa elektrownia wodna Kamienna i funkcjonuje Kanał Sicieński, który służył do nawadniania łąk.
Tak piękny i zróżnicowany krajobraz, jaki oferuje Drawieński Park Narodowy, można podziwiać z niejednej perspektywy. Najpierw warto udać się do jednego z dwóch Punktów Informacji Turystycznej – w Drawnie i w Głusku. Można tam opłacić bilet wstępu do Parku, wnieść opłatę wędkarską, kupić mapę i publikacje na temat tego terenu.
Szczególną atrakcją terenu jest najpiękniejszy szlak kajakowy w Polsce, wyznaczony wzdłuż Drawy na całej jej długości. W granicach Drawieńskiego Parku Narodowego na spływ również obowiązują bilety wstępu. Na tym obszarze rzeka dostępna jest dla turystów od 1 stycznia do 15 marca i od 1 lipca do 31 grudnia, w godzinach 9-19. W ciągu jednego dnia może na niej przebywać nie więcej niż 700 osób, dlatego w sezonie bilety najlepiej rezerwować z wyprzedzeniem przez internet.
Wyznaczono również 5 ścieżek dydaktycznych oznaczonych specjalnym znakiem - biały kwadrat z zieloną choinką. Różnią się one długością trasy, szacowanym czasem przebycia i wartościami edukacyjnymi:
- Drawnik - 4 km, 2 godziny
- Barnimie - 3 km lub 7 km, 3 godziny
- Międzybór - 4 km, 2 godziny 30 minut
- Głusko - 3 kim, 40 minut
- Jezioro Ostrowieckie - 7 km lub 5 km, 3 godziny.
Dodatkowo utworzono ścieżkę geologiczną "Petrografia terenów nad Drawą", wyjaśniającą pochodzenie skał, które tam występują. Ścieżka mierzy niecałe 4 km, a jej przejście zajmuje ok. 2 godzin.
Istnieje możliwość zwiedzania parku szlakami o charakterze:
- pieszym - 2 szlaki czerwone, 4 niebieskie, 1 czarny, 2 żółte i 1 zielony - łączna długość wszystkich ścieżek wynosi 91 km
- rowerowym - 1 czerwony, 1 niebieski i 1 zielony
- konnym - 3 szlaki o charakterze podstawowym (od 6 km do 24 km).
Ścieżki są udostępniane dla turystów przez cały rok od świtu do zmierzchu. Ścieżki piesze także mogą być wykorzystywane przez osoby uprawiające nordic walking czy narciarstwo biegowe.
Na terenie całego Parku wyznaczonych zostało 6 miejsc do biwakowania: Drawnik, Barnime, Bogdanka, Sitnica, Pstrąg, Kamienna.
Należy pamiętać, iż biwakować można jedynie w punktach do tego wyznaczonych, w innych miejscach jest to stanowczo zakazane. Wymienione pola biwakowe są wyposażone w stoły z ławkami częściowo zadaszone, w zależności od punktu mogą z nich korzystać grupy od 50 do nawet 200 osób. Są one dostępne przez cały tydzień, przez całą dobę. Po wniesieniu odpowiednich opłat jest możliwość rozpalenia tam ogniska, rozstawienia namiotu, a nawet zaparkowania samochodu.
Samochody zaparkować też można w jednym z 6 miejsc postojowych, które także wyposażone są w tzw. "małą infrastrukturę", czyli stoły z ławkami, wiaty i kosze na śmieci. Mieszczą się one przy drogach wewnętrznych Parku: Zakręt Raka, Rozgoźnica, jezioro Ostrowieckie, osada Ostrowiec, Pustelnia, Gwiazda.