Świątynia zbudowana w 1847 r. przez pastora Hellatza. W 1905 r. wzniesiono wieżę, a w 1927 r. dobudowano prezbiterium. Neogotycka świątynia została zbudowana z cegły.
Wnętrze świątyni nakryte jest drewnianym, odeskowanym stropem, nad prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe. Nad wejściem do kościoła umieszczona została, wsparta na czterech słupach, drewniana empora chórowa, na której znajduje się prospekt organowy. W prezbiterium, w ołtarzu głównym umieszczono obraz przedstawiający patronkę parafii,Matkę Boską Królową Polski rozpościerającą poły swego płaszcza nad kompleksem budynków kościelnych, co symbolizować ma roztoczoną przez Maryję opiekę nad Polską. Na szarfie, którą trzymają nad głową Matki Boskiej aniołki, odnotowano datę 1656 r., która przypomina śluby lwowskie króla Jana Kazimierza. Przed ołtarzem ustawiono złote tabernakulum. W ołtarzu bocznym znajduje się malowidło przedstawiające Chrystusa, wznoszącego prawą dłoń ku niebu. Obok obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Na ścianach świątyni znajdują się stacje Drogi Krzyżowej.
Kościół poświęcony 12 X 1945 r.