Klify

Wybrzeże klifowe wyspy Wolin można podzielić na dwa odcinki. Zachodni obejmuje teren między Międzyzdrojami a Grodnem, zaś wschodni od Grodna do Międzywodzia. Różnią się one wysokością i materiałem, z którego są zbudowane. Pierwszy fragment jest wyższy i bardziej zróżnicowany pod względem budowy geologicznej. Wysokość klifu wynosi od 5-10 m n.p.m. w okolicach Międzyzdrojów i wzrasta w kierunku wschodnim do 95 m n.p.m. w okolicy Góry Gosań, najwyższego wzniesienia nad Bałtykiem. Potem znów maleje do 30-40 m n.p.m. w okolicy Grodna. Zbocze zbudowane jest głównie z glin zwałowych, a bliżej Międzyzdrojów stok jest piaszczysto-gliniasty. Różnice w budowie geologicznej sprawiają, że tworzą się w linii brzegowej zatoki oraz cyple. Odcinek wschodni jest niższy, choć na przykład wzgórze Strażnica z latarnią morską "Kikut" ma wysokość 74 m n.p.m. Klify są jednak w tej części bardziej piaszczyste i mniej strome.

Wolińskie klify są, jak wszystkie tego typu wybrzeża, wynikiem współdziałania morza i lądu. Stanowią one część Pasma Wolińskiego, czyli zalesionego wału morenowego. Siły fal morskich, wód opadowych, grawitacji i niszczącej działalności wiatru przyczyniają się do nieustannego osypywania się zboczy. To sprawia, że na plaży można zobaczyć rumowiska kamieni i stożki osypiskowe. Klify stale się cofają. Szacuje się, że brzeg przesuwa się ok. 1 m rocznie.

Klify można podziwiać idąc plażą, szlakiem nadmorskim. Widać wtedy najlepiej jak wyglądają zbocza, a szczególnie ich stromość. Warto jednak także wejść na kilka punktów widokowych na szczytach wzniesień. Piękne widoki oferują między innymi Kawcza Góra oraz Góra Gosań.